Met de komst van kinderen gaan ook de sluizen open voor een schier oneindige stroom spullen. Elke kinderverjaardag en andere vieringen zorgen voor een extra golfje nieuwe dingen, die allemaal een plekje moeten vinden in huis. Anne Hofstede, moeder van twee, lijkt een uitweg te hebben gevonden.
Wij hebben een zoon van tien en een dochter van zes jaar oud. Hun geboortes waren uiteraard groot feest. Ze zijn sindsdien allebei elk jaar jarig geweest. Sinds hun geboorte hebben we dus zestien verjaardagen gevierd. Keer drie: één keer met z’n vieren, één keer voor de familie, en vanaf hun vierde jaar ook nog een keer voor vriendjes en vriendinnetjes. Verder vieren we elk jaar Sinterklaas met de familie.
Zestig kinderfeestjes
Alles bij elkaar kom ik – met een grove berekening – op een totaal van zo’n zestig kinderfeestjes in de afgelopen tien jaar. Op al deze feesten kregen onze bloedjes tussen de vijf en tien cadeautjes per keer. Bij hun geboorte nog veel meer. En dan zijn er nog de Sinterklaasfeesten op school, scouting en volkstuin, ook elk goed voor een cadeautje per kind. Met een nog veel grovere berekening kom ik op een totaal van – ik schrik er zelf van – tussen de vier- en zeshonderd cadeautjes in de afgelopen tien jaar. Laten we het houden op om en nabij de vijfhonderd.
Dingen In Je Huis
Vijfhonderd… objecten. Variërend van een prutprul tot prachtspeelgoed. Maar in ieder geval Dingen In Je Huis, waar je wat mee moet. Die zich opstapelen, in de weg liggen, kastruimte bezet houden, tot aanschaf van extra kasten dwingen. Dochter beklaagde zich een tijdje geleden: mama ik heb zoveel speelgoed, ik kan gewoon niks meer vinden! We hebben stapels cadeautjes die weliswaar uitgepakt zijn, maar verder nooit aangeraakt. Een enkele keer geef ik besmuikt een cadeautje door aan een ander jarig kind, maar dan moet je eigenlijk een administratie bijhouden: van wie hebben we wat gekregen? Zodat je niet per abuis iemand z’n eigen cadeau teruggeeft.
‘Ze heeft alles al!’
Wij grote mensen hebben al lang door dat we alles al hebben. We zeggen al jaren als we jarig zijn: ik hoef geen cadeaus. Geef maar aan een goed doel. Of trakteer me, verzin iets gezelligs om samen te gaan doen. Veel leuker. Bij de laatste kinderverjaardag begonnen familieleden weer om cadeau-ideeën te vragen. “Aaargh! Ik weet niks! Dat kind heeft alles al!” In mijn wanhoop vroeg ik ze om onze dochter dan maar een uitje cadeau te doen. En presto: dat sloeg aan, aan beide kanten. Mijn ouders kwamen aan met een bezoek aan poppentheater Koos Kneus, mijn zus bood een rondvaart langs het Amsterdam Light Festival en een moeder van een klasgenootje gaf een uitstapje naar een balletfilm. Allemaal ‘gaven’ ze het uitje op een vrolijke ansichtkaart.
Wekenlange verjaardag
En zowaar: onze dochter was er verrukt mee. Haar verjaardag leek wéken te duren met al die uitstapjes, speciaal voor haar. Haar papa en mama waren ook verrukt: toch weer Drie Dingen Minder in huis. Toen vervolgens een klasgenootje jarig was, kwam dochter zelf met het idee om geen cadeautje te geven maar een uitje. Zo gezegd zo gedaan: dit jongetje mocht met ons mee naar speelparadijs Tunfun. Daar gingen we toch al heen, een kindje extra erbij maakt dan ook niet uit. Andere ouders reageren met een eurekagevoel: natuurlijk, dit is het. Weg met cadeautjes, welkom uitjes!
Super idee!!!
goed idee! Mijn vriendinnen trakteer ik al heel lang op een uitje, lunch, film etc Scheelt idd een hoop spullen en is een gezellig moment! Voor kinderen vind ik dit ook een wereldidee!!
Goed idee om ook. Oor kinderen uitjes kado te doen!