In Nederland hebben we Dokter Corrie, in Noorwegen hebben ze Line Jansrud die open en bloot seksuele voorlichting geeft. En Gabriëlle is groot fan.
Als kind van de jaren ’70 ben ik opgegroeid met vrijheid, blijheid. Naakte lichamen waren doodnormaal. Ik herinner me Frank Groothof van Sesamstraat nog, die in zijn blote piemel op TV verscheen. Dat kon toen kennelijk nog. Ikzelf zwom tot ik een jaar of twaalf was in mijn blootje, met het hele gezin. Het is nooit in me opgekomen dat naakt zijn raar was, of dat je je er voor zou moeten schamen.
Natuurlijk, toen de puberteit inzette, veranderde er het een en ander. Naakt zwemmen deed ik niet meer, maar het gevoel van vrijheid is me bijgebleven. Daarnaast ben ik mijn ouders dankbaar voor hun naaktloperij en openheid: hierdoor leerde ik het menselijke lichaam kennen en normaal vinden.
Preutse moraal
Vreemd genoeg lijkt er in deze tijd, waar werkelijk alles te zien is op televisie en vooral via internet, een veel preutsere moraal dan zo’n veertig jaar geleden. Ik zie kleine peutertjes al met bovenstukjes lopen en geen enkel kind zie ik nog bloot zwemmen, tenzij het op een naaktstrand is. Ik vermoed dat dat komt omdat tegenwoordig alles geseksualiseerd wordt en ouders willen hun kinderen nu eenmaal beschermen. Maar daardoor is de kinderlijke onschuld van naakt zijn wel een beetje verdwenen. Juist een bikini of zwembroek benadrukt de sekse van een kind in een periode dat zij zelf nog helemaal niet bewust zijn van verschil. Ook wordt zo nog eens de aandacht erop gevestigd dat een bloot lichaam niet normaal of mooi zou zijn. Jammer vind ik dat.
Noorse schooltelevisie
Ik was dan ook aangenaam verrast door de afleveringen van de Noorse schooltelevisie waar presentatrice en arts Line Jansrud op grappige en open wijze laat zien dat seksualiteit leuk is en dat er niets mis is met het naakte lichaam.
(via: Frontaal Naakt)
Line tilt een piemel even op om de testikels te laten zien, ze houdt er wat ijs tegen om te laten zien hoe ze krimpen, een vagina wordt goed van alle kanten bekeken en de werking van hormonen, menstruatie en een zaadlozing wordt uitgelegd. No nonsense, met veel humor en informatief. En laat je niet tegenhouden door het Noors: het is allemaal goed te volgen.
In Nederland?
Er zijn natuurlijk wel meer grappige filmpjes. De Zweden hadden al ‘Snoppen och Snippen’, een cartoon met dansende geslachtsdelen. En de kunstzinnige feministen Poussy Draama en Fannie Sosa (vast niet hun echte namen) maakten een psychedelisch voorlichtingsfilmpje onder de naam ‘Baby! Love your body’. En hoewel ik de mafheid van deze filmpjes wel kan waarderen, doe mij toch maar die leuke Line Jansrud (inmiddels bevallen van een kindje en wie weet wat voor mooie televisieprogramma’s ze daar over gaat maken: we houden het in de gaten). Ik ga in elk geval de hele serie kijken met mijn oudste zoon.
Wat denk jij van deze Noorse Dokter Corrie?
Hoi Gabriëlle,
Goed dat je een artikel schrijft over de seksuele opvoeding, dank je wel, want daar hebben veel ouders het best nog lastig mee in Nederland.
In de jaren dat ik 10-12 jarige kinderen les heb gegeven viel me vooral op hoe enorm groot de behoefte aan gewone voorlichting op deze leeftijd is.
En dat is mijns inziens een geheel natuurlijke, gezonde ontwikkeling van een kind op weg naar volwassenheid.
Ik vergelijk het wel eens met op vakantie gaan naar een compleet vreemd land.
Als volwassene ga je dan ook eerst info zoeken. Welke geld gebruiken ze? Wat voor weer is het er? In wat voor soort plekken kan ik overnachten?
Dat is precies wat 10-12 jarige kinderen doen rond het onderwerp seks.
En ‘seks’ neem ik als heel breed onderwerp t/m zelfbeeld en emoties aan toe.
Jonge tieners willen over het algemeen graag eerst info verzamelen, voor ze aan de reis zelf zouden beginnen.
Hoé je dan voorlichting geeft is een tweede.
Dat kan op vele manieren.
Humor wordt meestal erg gewaardeerd door kinderen.
Ik heb daarnaast gemerkt dat kinderen ook heel graag willen dat volwassenen er ‘gewoon’ en ‘serieus’ over doen.
Ik deel jouw gedachte, dat de seksualisering misschien wel de preutsheid in de hand werkt.
Ik denk dat we nog een flinke slag te maken hebben.
De vrijheid die jij in je opgroeien hebt ervaren, was er denk ik maar in een klein percentage van de Nederlandse gezinnen.
In de andere gezinnen was taboe en stilte toch veel meer van toepassing. Met een beetje geluk werd een keer de menstruatie uitgelegd en werden er een paar vage suggestieve zinnen geuit.
Heel veel ouders nu, willen het graag anders doen, merk ik.
Meer open, wel voorlichting geven. Omdat ze de sfeer van taboe vroeger zelf ook niet plezierig vonden.
Menig ouder heeft wel behoefte aan een extra steuntje daarbij, omdat ze niet precies weten hoé ze het kunnen doen.
Ik vind het een mooi streven om de seksuele opvoeding eindelijk een volwaardige plek binnen de gangbare opvoeding te geven. Als normaal onderdeel van het opgroeien.
Ik weet niet of ik mijn site mag noemen, zo niet verwijder je deze gewoon.
Op mijn site vanbloemendebij.nl ondersteun ik ouders met artikelen hierover.
Zodat ouders die wel willen maar nog niet goed weten hoe, meer handvaten krijgen.
Op alle ouders en hun warme verbinding met hun kind(eren)!
Groetjes, Josephine Wierdsma