Ruim je eigen rotzooi op!

Het is prachtig lenteweer en mensen trekken massaal naar buiten. Héérlijk, we worden immers allemaal blijer van de zon op onze bol. Er zit in de praktijk helaas een mega-nadeel aan: de ongelooflijke hoeveelheid afval die we met zijn allen achterlaten op grasveldjes in parken en bossen.

Foto’s van het Vondelpark, vervuild na de eerste zonnige lentedag, gingen afgelopen weekend viraal. Een prachtig park in één dag omgetoverd tot een ware vuilnisbelt. Het gevolg van mensen die lekker naar buiten gingen om te genieten van het mooie weer. Waar we thuis onze kinderen proberen te leren dat ze hun eigen zooi op moeten ruimen, laten we buitenshuis juist het tegenovergestelde zien. Daar is onze eigen troep er blijkbaar voor anderen om op te ruimen. We geven daarmee de boodschap dat het milieu en onze omgeving niet iets zijn waar we allemaal voor verantwoordelijk voor zijn, dat het iets is voor ‘de anderen’.

Zelf het goede voorbeeld geven

Ik heb een hekel aan rondslingerend afval. Dat wat hier rond ons huis ligt (bij ons voor de deur, op straat, in de gemeentetuin) raap ik vaak op en gooi ik in onze grijze container. Als we naar de speeltuin gaan en ik zie daar rondslingerend afval liggen, dan raap ik dat ook op en gooi het weg. In de prullenbak die er vaak nog geen meter vanaf staat.

Mijn moeder leefde dit ons ook voor. Prulletjes werden opgepakt en in de dichtstbijzijnde prullenbak weggegooid. Hadden we een snoepje met papiertje onderweg? Dan werd het papiertje bewaard en werd dat thuis (of bij de eerstvolgende prullenbak) weggegooid.

En nu leef ik het dus mijn zoon voor. Mijn zoon ziet voor ons huis, in de speeltuin, of gewoon ergens in ‘het wild’ dat ik prulletjes opraap en in de prullenbak gooi. En dat begint hij ook steeds vaker te doen.

Voorleven zorgt voor naleven

Twee weken geleden bijvoorbeeld, toen ik hem naar school bracht. Op de parkeerplaats naast onze auto zag hij een snoeppapiertje liggen. Hij was er erg verontwaardigd over. “Dat is niet netjes hè, mama?”
Het papiertje hebben we toen mee de school in genomen en daar in de prullenbak gegooid.

Of afgelopen week, toen ik hem had opgehaald en we op het schoolplein op een bankje zaten. We zagen een klein, leeg flesje op de grond liggen. Een jongen die vlakbij het bankje was, speelde er even voetbal mee en liep toen verder. Ondanks zijn verdriet (hij wilde heel graag bij iemand spelen, maar het kindje waar hij graag mee wilde spelen kon niet) viel het flesje hem op. Toen ik hem vroeg of we die binnen even zouden weggooien, reageerde hij in eerste instantie met een boze “Nee!” Nadat hij genoeg troost had gehad en zijn verdriet bijna weg was, vond hij het toch een goed idee. En dus raapten we het flesje op, liepen naar binnen en gooiden het daar in de prullenbak.

Het kostte ons praktisch geen moeite. Sterker nog: door de school heen lopen was een kortere weg dan wanneer we er – zoals we normaal zouden hebben gedaan – omheen zouden hebben gelopen. Het geeft ook een schoner schoolplein als resultaat. Een klassieke win-win dus!

Een schoner milieu begint bij jezelf

Wie kent deze voorlichtingscampagne nog? Het slaat de spijker op z’n kop: we kunnen wel gaan wachten tot iedereen z’n eigen rommel opruimt, maar daar wordt het niet beter van. Om een schonere omgeving te hebben, zullen we dus soms de rommel van anderen op moeten ruimen.

Hoe meer mensen zien dat jij zwerfafval (ook wel zwerfies genoemd) opraapt en weggooit, hoe meer mensen geïnspireerd zullen raken om dat óók te doen.

En áls je dan lekker in de natuur gaat genieten van het weer, neem dan even een leeg zakje mee voor je rommel. Leeg neemt het niet veel plek in en het zorgt ervoor dat je opgeruimd je plekje kunt achterlaten. Dat is toch het minste dat we voor het milieu en elkaar kunnen doen?

Standaard afbeelding
Hiranthi Herlaar
Hiranthi is Maker van KROOST, eigenaresse van Onexa, Liefdevol Opgroeien, en blogger bij HetKind en Stichting Hoogbegaafd!. Daarnaast schreef ze tips voor Opgroeien in verbondenheid, voorheen een project van Educare (niet meer online). In het dagelijks leven denkt, schrijft en praat ze veel over opgroeien in het algemeen. Van de ontwikkeling van baby’s en kleine kinderen, tot de persoonlijke ontwikkeling van volwassenen en de invloed van hun jeugd en huidige omgeving daarop.
Artikelen: 19

Eén reactie

Geef een reactie

slot pro jepang