Kijk, een baby! – filmpjes over hechting, en hoe jij kunt helpen

Voor vrijwel alles wat je wil weten is er een filmpje op het internet. Behalve als je vragen hebt over hoe je zo goed mogelijk een band kan opbouwen met je baby.

Daar komt, met jouw hulp, snel verandering in! KIJKEENBABY is een project van stichting Babywerk, DAIMH en het NIP. Zij willen korte filmpjes maken voor aanstaande en jonge ouders om te laten zien hoe je de signalen van je baby kan herkennen en hoe je hier zo goed mogelijk op kan reageren. Hier is een voorbeeldfilmpje te bekijken.

Er is nog geen structurele financiering voor dit project. Om die reden is er een crowdfundingsactie gestart: KIJKEENBABYWil je meehelpen? Via de website kan je het project steunen met een donatie.

De drie organisaties maken zich sterk voor het jonge kind, en het helpen ontwikkelen van een goede band tussen ouders en kinderen. Zij hebben nu de handen ineen geslagen en zijn het project ‘1001 kritieke dagen‘ gestart. KIJKEENBABY is onderdeel van dit project. In de eerste 1001 levensdagen van een mens, van conceptie tot de tweede verjaardag, wordt de basis gelegd voor de verdere ontwikkeling. Als ouders responsief reageren op hun baby, ontwikkelt het kind een veilige hechtingsrelatie met zijn ouders. Een veilige hechting werkt positief door op de relaties en psychisch welbevinden in de toekomst.

Onderstaand filmpje laat zien hoe belangrijk communicatie voor een baby is. In het ‘still-face experiment’ is te zien hoe een baby in de stress raakt als zijn moeder niet meer reageert. Waarschuwing: het filmpje roept mogelijk een sterke emotionele reactie op.

 

 

Deel je liefde
Linda Rikkers
Linda Rikkers

Begon haar loopbaan als Creatief Therapeut en communicatietrainer. Ontdekte bij BOVA borstvoedingsmagazine haar liefde voor schrijven, is vaste blogger voor Dragen&Voeden en losse schrijver voor diverse ouderschapsmedia. Zij is babykenner met bijzondere belangstelling voor de link tussen hechting, hersenen en immuunsysteem. Start binnenkort met workshops en lezingen via Lindar, Creatief Ouderschap. Leerde misschien nog wel meer van haar drie kinderen dan zij van haar.

Artikelen: 21

2 reacties

  1. Ik vind de vrouw wel erg overdreven interactief met haar baby. Ik zou er moe van worden om de hele tijd zo druk bezig te moeten zijn met mijn kind. Ik vind dat mijn kind een neutrale benadering verdient, niet meer, niet minder dan ieder ander. Mijn kind krijgt desondanks wel veel aandacht, waardoor ik denk dat het daardoor wat recalcitrant wordt. Hij is net 1. Als ik wil kijken naar mijn kind (wat ik erg graag doe om hem te observeren) dan probeer ik dat stiekem te doen. Vooral tijdens het eten of zijn eigen spel of oefeningen.

    • Ik ben wel benieuwd waarom je het overdreven vindt? Het is wel een interessante opmerking: baby’s van jagers/ verzamelaarsgroepen lijken minder direct aangesproken te worden, ze ‘hobbelen’ meer mee met het dagelijkse leven, maar er wordt wel direct gereageerd op signalen van het kind. Een baby (alleen) laten huilen komt daar niet voor, of voeding uitstellen/ op de klok voeden, of alleen in bed slapen. Misschien gaat het bij dit soort interactie waarbij westerse ouders tegen hun baby aankletsen en contact zoeken, wel meer om onze hechting, dan die van de baby. We vergeten soms dat hechting twee kanten op gaat, en als je baby ook op jou reageert, dan versterkt dat de band.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

slot gacor hari ini
ssh account
simbol hoki slot
Ga naar de inhoud